صادق صادقی طبس؛ محسن پوررضا بیلندی
چکیده
مدلهای بارش- رواناب برای محاسبة رواناب حاصل از بارش در یک حوضة آبریز بهکار میروند. کاربرد موفقیتآمیز مدلهای پیشبینی بارش- رواناب به نحوة واسنجی پارامترهای آنها بستگی دارد. با وجود عمومیت این مدلها، در صورتی که نتوان مقدار بهینه برای پارامترهای آنها را با استفاده از واسنجی مدل بهدست آورد، کاربرد آن مدلها ...
بیشتر
مدلهای بارش- رواناب برای محاسبة رواناب حاصل از بارش در یک حوضة آبریز بهکار میروند. کاربرد موفقیتآمیز مدلهای پیشبینی بارش- رواناب به نحوة واسنجی پارامترهای آنها بستگی دارد. با وجود عمومیت این مدلها، در صورتی که نتوان مقدار بهینه برای پارامترهای آنها را با استفاده از واسنجی مدل بهدست آورد، کاربرد آن مدلها بسیار مشکل خواهد بود. تخمین مقادیر بهینه برای پارامترهای مدل بارش- رواناب دارای عدم قطعیت است. در تحقیق حاضر تحلیل عدم قطعیت پارامترهای یک مدل بارش- رواناب با استفاده از الگوریتمهای فراکاوشی ارزیابی و مقایسه شد. نتایج بهدستآمده برای محدودة اطمینان دبی شبیهسازیشدة یک مدل مفهومی بارش– رواناب بهکاررفته در حوضة معرف رودخانة لیف آمریکا با استفاده از چهار الگوریتم فراکاوشیـ 1. الگوریتم بهینهسازی مجموعة ذرات(PSO) ، 2. الگوریتم تکامل تصادفی جوامع(SCE) ، 3. ترکیب الگوریتم بهینهسازی مجموعة ذرات و ژنتیک(Hybrid-GA&PSO) ، 4. الگوریتم جهش ترکیبی قورباغه(SFLA) ـ با یکدیگر مقایسه شد. نتایج نشان داد الگوریتمهای PSO و SCE کارایی بهتری در تحلیل عدم قطعیت برآورد پارامترهای مدل بارش- رواناب نسبت به دو الگوریتم دیگر داشتند.