محمد رضا اختصاصی؛ فاطمه سادات حضیرئی
چکیده
یکی از روشهای معمول برای کنترل حرکت ماسههای روان مالچپاشی بر سطح آنهاست. تا کنون در ایران از مالچهای نفتی برای تثبیت تپههای ماسهای استفاده میشده است. تخریب محیط زیست به وسیلة مالچهای نفتی و همچنین هزینههای زیاد استفاده از آنها باعث شده است که مراکز پژوهشی کشور در تحقیق بر روی تغییرِ نوع و شیوههای مالچپاشی ...
بیشتر
یکی از روشهای معمول برای کنترل حرکت ماسههای روان مالچپاشی بر سطح آنهاست. تا کنون در ایران از مالچهای نفتی برای تثبیت تپههای ماسهای استفاده میشده است. تخریب محیط زیست به وسیلة مالچهای نفتی و همچنین هزینههای زیاد استفاده از آنها باعث شده است که مراکز پژوهشی کشور در تحقیق بر روی تغییرِ نوع و شیوههای مالچپاشی فعال شوند. در این تحقیق، برای نخستین بار در کشور ایران، از نسبتهای مختلف سیمان و آهک و ماسة بادی به عنوان مالچ طبیعی استفاده شد. بدین منظور، از تپههای ماسهای دشت یزد- اردکان به عنوان بستر و ترکیبهای مختلف سیمان پرتلند، ماسة بادی و آهک به عنوان تیمارهای مالچ سیمانی استفاده شد. به هر تیمار یک لیتر آب اضافه شد. سپس، بر روی پلاتهایی به ابعاد 100 × 30 و 30 سانتیمتر عمق ماسة بادی پاشیده شد. این تحقیق در قالب طرح آماری کاملاً تصادفی با سه تکرار انجام شد. سایر عوامل فیزیکی، مانند ضخامت، مقاومت فشاری سلههای ایجادشده و میزان فرسایشپذیری از سطح تیمارها، اندازهگیری شد. دادهها با نرمافزار SPSS تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد، با افزایش مقدار سیمان، مقاومت سلههای ایجادشده در سطح خاک افزایش مییابد. از آنجا که تیمار ترکیبی 400 گرم سیمان و 10 گرم آهک و 800 گرم ماسه پاسخگوی حداقل شرایط فیزیکی لازم برای تثبیت ماسههای روان بود، این تیمار مناسبترین تیمار انتخاب شد. هزینههای اجرایی مالچ جدید نیز حدود 30 درصد هزینههای مالچ نفتی برآورد میشود.