محمد پیچند؛ قاسمعلی دیانتی تیلکی؛ احسان ساداتی
چکیده
به منظور بررسی اثرهای هیدروپرایمینگ و تنش خشکی بر خصوصیات جوانهزنی بذور Cymbopogon olivieri آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار و 50 عدد بذر در هر تکرار مورد بررسی قرار گرفت و پارامترهای جوانهزنی ارزیابی شدند. عامل اول تیمار هیدروپرایمینگ در چهار سطح (0، 24، 48 و 72 ساعت) و عامل دوم محلول پلی‌اتیلن‌گلایکول 6000 در ...
بیشتر
به منظور بررسی اثرهای هیدروپرایمینگ و تنش خشکی بر خصوصیات جوانهزنی بذور Cymbopogon olivieri آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در چهار تکرار و 50 عدد بذر در هر تکرار مورد بررسی قرار گرفت و پارامترهای جوانهزنی ارزیابی شدند. عامل اول تیمار هیدروپرایمینگ در چهار سطح (0، 24، 48 و 72 ساعت) و عامل دوم محلول پلی‌اتیلن‌گلایکول 6000 در سطوح 0، 4-، 8- و 16- بار در شرایط آزمایشگاه مورد بررسی قرار گرفت. داده‌ها با استفاده از نرم افزار SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. تفاوت بین میانگین‌ها با استفاده از آزمون دانکن (05/0>P) مقایسه شد. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که اثر متقابل تیمار زمان هیدروپرایمینگ و پلی‌اتیلن‌گلایکول سبب ایجاد اختلاف معنی‌دار بر سرعت جوانهزنی، طول ساقهچه و وزن تر و خشک ساقهچه (01/0>P) و شاخص قدرت (05/0>P) شد ولی بر پارامترهای درصد جوانهزنی، میانگین مدت زمان جوانهزنی، طول ریشه‌چه و وزن تر و خشک ریشه‌چه تأثیر معنیداری نداشت. تیمار 4- بار و بدون پرایمینگ (شاهد) بالاترین درصد جوانهزنی و تیمار 8- بار 48 ساعت کمترین درصد جوانهزنی را به ترتیب 49 و 14 درصد را دارا بودند. تیمار 8- بار 48 ساعت پرایمینگ بالاترین سرعت جوانهزنی را داشت. مقایسه میانگین نتایج نشان‌دهنده عدم جوانهزنی تیمار 16- بار در همه زمان‌های هیدروپرایمینگ بود. بر اساس نتایج بهدست آمده، تیمار پلی‌اتیلن-گلایکول 4- و 8- بار در مدت زمان 48 و 72 ساعت هیدروپرایمینگ تأثیر مثبت بر درصد جوانهزنی بذر، سرعت جوانهزنی، شاخص قدرت و طول ریشه‌چه و ساقهچه Cymbopogon olivieriداشتند.
معصومه عباسی خالکی؛ اردوان قربانی؛ سحر صمدی خانقاه
چکیده
پرایمینگ بذر تکنیکی است که بهواسطۀ آن بذور پیش از قرار گرفتن در بستر خود و مواجهه با شرایط اکولوژیکی محیط، به لحاظ فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی آمادگی جوانهزنی را بهدست میآورند. این تحقیق در قالب طرح کاملاً تصادفی در تابستان 1394 در آزمایشگاه مرتعداری، گروه مرتع و آبخیزداری، دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. تیمارها شامل؛ اسموپرایمینگ ...
بیشتر
پرایمینگ بذر تکنیکی است که بهواسطۀ آن بذور پیش از قرار گرفتن در بستر خود و مواجهه با شرایط اکولوژیکی محیط، به لحاظ فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی آمادگی جوانهزنی را بهدست میآورند. این تحقیق در قالب طرح کاملاً تصادفی در تابستان 1394 در آزمایشگاه مرتعداری، گروه مرتع و آبخیزداری، دانشگاه محقق اردبیلی انجام شد. تیمارها شامل؛ اسموپرایمینگ (پرایم با نیتراتپتاسیم با دو غلظت 3/0 و 2/0 درصد)، هورموپرایمینگ (پرایم با اسید‌جیبرلیک با دو غلظت 500 و 1000 ppm) و تیمار شاهد بودند. همچنین سطوح تنش خشکی با استفاده از محلول پلی‌اتیلنگلیکول 6000 (PEG) در سه سطح 0، 6- و 12- بار اعمال شد. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که بین تیمارهای اسموپرایمینگ و هورموپرایمینگ و سطوح مختلف تنش خشکی بر روی جوانهزنی و رشد اولیه گیاهچۀ گونۀ F. ovina در درصد جوانهزنی، سرعت جوانهزنی، طول ریشه‌چه، طول ساقهچه، شاخص بنیه، ضریب آلومتری و متوسط زمان جوانهزنی در سطح آماری 99 درصد تفاوت معنیداری وجود دارد. بهطورکل نتایج حاکی از آن بود که تیمارهای اسموپرایمینگ نسبت به تیمارهای هورموپرایمینگ و شاهد دارای عملکرد مطلوبتری بودهاند و بهجز شاخص ضریب آلومتری، در سایر موارد نیترات پتاسیم 2/0 درصد در سطح خشکی 0 بیشترین تأثیر را بر جوانهزنی و رشد اولیۀ این گونه داشته است.
