قاسم مرتضایی فریزهندی؛ مریم میراکبری
چکیده
خشکسالی یک پدیدة طبیعی و قابل تکرار است. در این پژوهش با استفاده از شاخصهای SDI و GRI وضعیت خشکسالی هیدرولوژیک ارزیابی و با شاخصهای خشکسالی هواشناسی مقایسه شد. در محیط MATLAB شاخص GRI تعیین گردید. مطابق نتایج، شاخص GRI در طی دورة آماری (1380-1394)، حداکثر شدت خشکسالی، 25/73- و حداکثر تداوم خشکسالی 79 ماه میباشد. این مقادیر در مقایسه با شاخص SDI ...
بیشتر
خشکسالی یک پدیدة طبیعی و قابل تکرار است. در این پژوهش با استفاده از شاخصهای SDI و GRI وضعیت خشکسالی هیدرولوژیک ارزیابی و با شاخصهای خشکسالی هواشناسی مقایسه شد. در محیط MATLAB شاخص GRI تعیین گردید. مطابق نتایج، شاخص GRI در طی دورة آماری (1380-1394)، حداکثر شدت خشکسالی، 25/73- و حداکثر تداوم خشکسالی 79 ماه میباشد. این مقادیر در مقایسه با شاخص SDI در مقیاس زمانی یکسان و دورة آماری مشترک از مقادیر بالاتر برخوردار میباشد. فراوانی گروه‌های مختلف شاخص GRI در دورة آماری 35 ساله نشان داد که خشکسالی نرمال دارای بیشترین درصد فراوانی میباشد. شاخص SDI از حداکثر تداوم بالاتری در مقیاسهای زمانی پایین نسبت به شاخصهای خشکسالی هواشناسی برخوردار است. فراوانی گروه‌های خشکسالی بر اساس شاخص SDI در دورة آماری برای مقیاسهای زمانی مختلف محاسبه گردید. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که SPEI در مقیاس 24 و 48 ماهه با 3 ماه تأخیر با شاخص GRI بیشترین همبستگی را دارد که حاکی از تأثیرگذاری خشکسالی هواشناسی بعد از گذشت دو سال و بیشتر بر منابع آبزیرزمینی میباشد. اطلاع از فاصلة زمانی بین وقوع خشکسالی هواشناسی به عنوان عامل اصلی دیگر خشکسالیها، به مدیران و برنامهریزان کمک خواهد کرد، تا اقدامات مدیریتی لازم جهت مقابله با خشکسالی ناشی از کمبود منابع آبی سطحی و زیرزمینی به عمل آورند.
