TY - JOUR ID - 64122 TI - بررسی تأثیر چرای دام بر مؤلفه‎های تنوع گیاهی مراتع نیمه‌خشک کشور JO - نشریه علمی - پژوهشی مرتع و آبخیزداری JA - JRWM LA - fa SN - 5044-2008 AU - امیدی پور, رضا AU - عرفانزاده, رضا AU - فرامرزی, مرزبان AD - دانشجوی دکترایدانشجوی کارشناسی ارشد مرتعداری، دانشکدۀ منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس مرتع، دانشگاه شهرکرد AD - دانشیار گروه مرتعداری، دانشکدۀ منابع طبیعی، دانشگاه تربیت مدرس AD - استادیار گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکدۀ کشاورزی، دانشگاه ایلام Y1 - 2017 PY - 2017 VL - 70 IS - 3 SP - 723 EP - 734 KW - چرای دام KW - تنوع گونه‎ای KW - تقسیم‎بندی افزایشی KW - مرتع KW - ایلام DO - 10.22059/jrwm.2017.113281.803 N2 - چرای شدید دام یکی از مخرب‎ترین عوامل در عرصۀ مراتع نیمه­خشک کشور است که باعث کاهش تنوع و از بین رفتن برخی از گیاهان حساس به چرا می‏گردد. از طرف دیگر با توجه به تغییرپذیری الگوی پراکنش گونه‎های گیاهی در مقیاس‌های مختلف، لزوم استفاده از مقیاس در ارزیابی‎های تنوع ضروی است. بنابراین این تحقیق با استفاده از روش تقسیم‏بندی افزایشی به بررسی تأثیر چرای دام روی مؤلفه‎های تنوع در مقیاس‌های گوناگون در مراتع غرب کشور در ایلام می­پردازد. بدین منظور نمونه‎برداری از 40 پلات 4 مترمربعی در 8 سایت مرتعی شامل 4 سایت قرق و چهار سایت در حال چرا انجام گرفت. بر اساس روش تقسیم‎بندی افزایشی کل تنوع به مؤلفه‏های افزایشی درون و بین نمونه‎ها (پلات و سایت) تقسیم‎بندی گردید. نتایج نشان داد که تنوع بین سایت (بتا2) دارای بیشترین سهم از تنوع کل بود که نشان دهندۀ تفاوت در ترکیب بین سایت‎ها و اهمیت این مقیاس برای امور حفاظتی است. همچنین اعمال قرق سبب افزایش تنوع گونه‎ای در سطح پلات (آلفا 1 و بتا1) گردید، در حالی که سبب کاهش تنوع گونه‎ای در مقیاس‌ سایت (تنوع بین سایت‎ها یا بتا2) شد. بنابراین الزاماً قرق کردن مراتع منجر به افزایش تنوع به­ویژه در سطوح وسیع­تر نخواهد شد. همچنین قرق دراز مدت می‎تواند منجر به افزایش یکنواختی و افزایش رقابت بین گیاهان شده و در نهایت تنوع گونه‏ای را کاهش دهد. UR - https://jrwm.ut.ac.ir/article_64122.html L1 - https://jrwm.ut.ac.ir/article_64122_291864d8936c62080efd3bf0914261fc.pdf ER -