فاطمه شیدایی؛ الهام اکبری؛ شهلا چوبچیان؛ محمد صادق الهیاری؛ عنایت عباسی
چکیده
به منظور دستیابی به مناسبات کارآمد سیاستگذاری؛ نخست اصلاح شبکه تصمیمگیری منابع آب، تعدیل قدرت نهادهای دولتی و درگیر نمودن تشکل-های ذینفعان، سازمانهای مردم نهاد و دانشگاهیان و دلسوزان حوزه آب و محیطزیست، جهت احیای حکمرانی آب در کشور ضروری است. در این بین تصمیمگیری مشارکتی در حوزه مدیریت منابع آب میتواند به بهبود فرآیندهای ...
بیشتر
به منظور دستیابی به مناسبات کارآمد سیاستگذاری؛ نخست اصلاح شبکه تصمیمگیری منابع آب، تعدیل قدرت نهادهای دولتی و درگیر نمودن تشکل-های ذینفعان، سازمانهای مردم نهاد و دانشگاهیان و دلسوزان حوزه آب و محیطزیست، جهت احیای حکمرانی آب در کشور ضروری است. در این بین تصمیمگیری مشارکتی در حوزه مدیریت منابع آب میتواند به بهبود فرآیندهای تصمیمگیری و افزایش قابلیت اجرای تصمیمات مرتبط با مدیریت آب کمک کند. از اینرو هدف اصلی این پژوهش تبیین وضعیت موجود و مطلوب فرآیند تصمیمگیری مشارکتی مدیریت منابع آب قرار گرفته است. برای جمعآوری اطلاعات مربوط به نمونه تحقیق از پرسشنامه ارائه شده برنامه اسکان بشر سازمان ملل متحد استفاده شده است. نتایج نشان داد که در بعد نهادینه سازی بیشترین تفاوت بین وضعیت موجود و مطلوب مشاهده شده است. همچنین بطور کلی بررسی وضعیت موجود فرآیند تصمیمگیری مشارکتی (تحلیل عاملی تاییدی) نشان داد که بعد اجرا دارای بیشترین اهمیت نسبی در تبیین فرآیند تصمیمگیری مشارکتی بود؛ این امر نشان از اهمیت بعد انسانی در این رابطه است که کل فرآیند مدیریت تصمیمگیری راتحت الشعاع قرار میدهد و سودمندی نتایج بستگی به کیفیت ارتباطات و راهبردهای مشارکتی دارد. برنامهریزی لازم در این خصوص باید بواسطه بررسی تنوع منابع اطلاعاتی و تعیین اولویتها، با توجه به منابع اطلاعاتی و تعیین استراتژیها، تدوین گردیده و با تاکید بر ظرفیت و تعهد جامعه و افراد هدف اجرا شود و در آخر ظرفیت ذینفعان و پیوندهای میان آنان برای مشارکت هر چه بیشترآنان جهت نهادینهسازی اقدامات صورت گرفته؛ مدنظر قرارگیرد.
