شهرام خلیقی؛ محمد رستمی خلج؛ محمد مهدوی؛ علی سلاجقه
چکیده
از مشخصههای مناطق شهری سطوح نفوذناپذیر وسیع و وجود آبراهههای ساختة دست بشر است. افزایش شهرنشینی در دهههای اخیر و رشد سریع شهرها به سمت حوضههای آبخیز بالادست، فرایندهای بارش- رواناب را در حوضههای شهری بهشدت تحت تأثیر قرار داده است. به همین دلیل، برای نشاندادن این فرایندها، در طراحیهای مناسب یا ارزیابی سیستمهای ...
بیشتر
از مشخصههای مناطق شهری سطوح نفوذناپذیر وسیع و وجود آبراهههای ساختة دست بشر است. افزایش شهرنشینی در دهههای اخیر و رشد سریع شهرها به سمت حوضههای آبخیز بالادست، فرایندهای بارش- رواناب را در حوضههای شهری بهشدت تحت تأثیر قرار داده است. به همین دلیل، برای نشاندادن این فرایندها، در طراحیهای مناسب یا ارزیابی سیستمهای شبکة زهکشی شهری موجود به مدلهای رایانهای توجه خاصی شده است. هدف از این مطالعه ارزیابی کارایی مدل SWMM در شبیهسازی حجم رواناب در حوضههای کوچک شهری است. پارامترهای مورد نیاز مدل با استفاده از نقشة کاربری اراضی، DEM منطقه و بازدیدهای میدانی محاسبه شد. برای واسنجی و ارزیابی مدل رواناب متناظر با سه واقعه بارندگی در خروجی حوضه اندازهگیری شد و با رواناب شبیهسازیشده توسط مدل مقایسه شد. نتایج نشان داد که سازگاری خوبی بین دبی و عمق رواناب شبیهسازیشده و مشاهدهای وجود دارد. فقط در سرعت رواناب شبیهسازیشده و مشاهدهای اختلاف کمی وجود دارد، اما این اختلاف بیشتر از حد قابل قبول آن (ضریب ناش>5/0) است؛ به طوری که مقدار ضریب ناش (NS) برای واقعة اول، دوم و سوم بهتـرتیب 69/0، 85/0 و 52/0 است. این موضوع نشاندهندة کارایی مدل SWMM در منطقة مورد مطالعه است و میتوان از این مدل در طراحیهای مناسب و ارزیابی سیستمهای شبکة زهکشی شهری استفاده کرد.
قباد رستمی زاد؛ شهرام خلیقی سیگارودی؛ محمد مهدوی
چکیده
پارامترهایی همچون برگاب، نفوذ، ذخیرة آب در چالابهای سطح زمین و پروفیل خاک، و تبخیر و تعرق از مجموعۀ عواملی است که در یک حوضه سبب تلفات و مانع تبدیل مستقیم بارش به رواناب میشود. در این تحقیق، سعی بر آن شد تا با استفاده از مدل HEC- HMS و مقایسة نتایج حاصل از روشهای مختلف برآورد تلفات بارش (روش تلفاتنمایی، شرایط اولیه و میزان ثابت ...
بیشتر
پارامترهایی همچون برگاب، نفوذ، ذخیرة آب در چالابهای سطح زمین و پروفیل خاک، و تبخیر و تعرق از مجموعۀ عواملی است که در یک حوضه سبب تلفات و مانع تبدیل مستقیم بارش به رواناب میشود. در این تحقیق، سعی بر آن شد تا با استفاده از مدل HEC- HMS و مقایسة نتایج حاصل از روشهای مختلف برآورد تلفات بارش (روش تلفاتنمایی، شرایط اولیه و میزان ثابت تلفات، گرین و آمپت، شمارة منحنیSCS))، کمبود اولیه و میزان ثابت تلفات) و برازش به وسیلة تابع هدف درصد خطای حداکثر روشها برای شبیهسازی رواناب اولویتبندی شود. بر همین اساس، روشی که کمترین میزان درصد تغییرات دبی مشاهداتی نسبت به دبی محاسباتی داشت در اولویت اول قرار گرفت و روشهای دیگر در اولویت بعدی. نتایج نشان داد روشهای بهینه برای برآورد تلفات بارش حوضة مورد مطالعه، بهترتیب اهمیت عبارتاند از تلفاتنمایی، گرین و آمپت، شرایط اولیه و میزان ثابت تلفات، شمارة منحنی، کمبود اولیه و میزان ثابت تلفات.