نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• مریم اسدی
• آرش ملکیان
• علی سلاجقه

گروه احیای مناطق خشک و کوهستانی، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران

چکیده

مدلهای GCM به‌ طور وسیع برای ارزیابی تغییر اقلیم در یک مقیاس جهانی استفاده می‌شود؛ اما خروجی این مدل‌ها برای ارزیابی تغییرات اقلیمی در سطح محلی و منطقه‌ای کافی و دقیق نیست. لذا در این مطالعه از مدل SDSM جهت ریزمقیاس‌سازی داده‌های مدل CanESM2 استفاده شد و شرایط اقلیمی منطقه سمیرم بر مبنای سه سناریوی RCP2.6، RCP4.5 و RCP8.5 در بازه زمانی 2020 تا 2100 میلادی مورد بررسی قرار گرفت. نتایج ارزیابی مدل برمبنای داده‌های NCEP نشان داد که مدل در ارزیابی و پیش‌بینی داده‌های دما به خصوص دمای میانگین از دقت بالاتری برخوردار بوده است. مقایسه داده‌های مشاهداتی و داده‌های شبیه‌سازی شده دما و بارندگی GCMها در دوره پایه (1980 تا 2005) براساس متغیرهای پیش‌بینی کننده NCEP نشان داد که میانگین همبستگی داده‌های بارش 52/0، دمای میانگین 88/0، دمای حداکثر 80/0 و دمای حداقل 70/0 (برای دوره اعتبار سنجی و واسنجی) به دست آمده است. نتایج ارزیابی تغییرات بارش در سناریوهای مختلف نیز کاهش حداقل 24/7 درصد و حداکثر 55/18 درصد بارش را برای بازه‌زمانی 2020 تا 2100 نسبت به دوره پایه (1980-2005) پیش‌بینی نموده است. نتایج پیش‌بینی بارش، تغییرات الگوی بارشی را نیز نشان داده است. همچنین مقایسه سناریوها نشان می‌دهد که سناریو RCP2.6 به عنوان خوش‌بینانه‌ترین سناریو کمترین کاهش بارندگی و سناریو RCP8.5 بیشترین کاهش بارندگی را پیش‌بینی نموده است. بررسی تغییرات پیش‌بینی شده دما نیز افزایش را برای دمای میانگین و حداقل و حداکثر را نشان می‌دهد که حداکثر تا 04/1، 61/1، 75/1 درجه سانتی‌گراد برای بازه 2020 تا 2100 نشان داده است.

کلیدواژه‌ها

• ریزمقیاس سازی
• سناریوهای انتشار
• تغییر اقلیم
• سمیرم

عنوان مقاله [English]

Modeling future changes in climate parameters of precipitation and temperature in Semirom watershed

نویسندگان [English]

• Maryam Asadi
• Arash Malekian
• Ali Salajegheh

Faculty of Natural Resources, University of Tehran, Karaj, Iran

چکیده [English]

GCM models are widely used to assess climate change on a global scale, but outputs of these models are not sufficient and accurate to assess climate change at local and regional levels. Therefore, in this study, SDSM model was used for micro-scaling of CanESM2 model data and climate conditions of Semirom region based on three scenarios of RCP2.6, RCP4.5 and RCP8.5 in the period 2020 to 2100. The results of model evaluation based on NCEP database showed that the model was more accurate in estimating and predicting temperature data especially mean temperature. Comparison of observation and simulated data of temperature and precipitation of GCMs in the baseline period (1980 to 2005) based on NCEP predictor variables showed the mean correlation of precipitation data of 0.52, mean temperature of 0.88, maximum temperature of 0.80 and minimum temperature of 0.70 for validation and verification periods. The results of the estimation of precipitation variations in different scenarios also predicted a decrease of at least 7.24% and a maximum of 18.55% for the time period of 2020 to 2100 compared to the baseline period (1980-2005). The results of precipitation prediction also show the changes of precipitation pattern. The comparison of the scenarios also shows that the RCP2.6 scenario as the most optimistic scenario has the least rainfall while the RCP8.5 scenario predicts the highest rainfall reduction. Examination of the predicted changes in temperature also shows an increase for the mean, minimum and maximum temperatures,

کلیدواژه‌ها [English]

• Downscaling
• Climate change
• Emission scenarios
• Semirom