از سال‌های قبل از 1340، نتیجه تحقیقات که در زمینه‌های مختلف علوم چوبشناسی و جنگل انجام می‌گردید بصورت بروشورهایی به‌طور مختصر بنام نشریه چوبشناسی به چاپ می‌رسید که نمونه‌هایی از آنها در کتابخانه دانشکده منابع طبیعی واقع در کرج ضبط و نگهداری میشود. از سال‌های 1348 به بعد که رشته‌های مختلف منابع طبیعی در چهارچوب دانشکده جنگلداری دایر گردید، نشریه مذکور کاملتر گردید و در رشته‌های مختلف جنگل، مرتع، چوبشناسی مقاله چاپ نمود و سپس به نام مجله منابع طبیعی ایران بصورت فصلنامه (هرسال 4 شماره) انتشار یافت. این مجله براساس ضوابط وزارت علوم و تحقیقات و فناوری (شورای بررسی مجلات علمی کشور) در سال 1388 در راستای تخصصی شدن مجلات به چهار نشریه علمی- پژوهشی اشتقاق یافت و نشریه علمی و پژوهشی مرتع و آبخیزداری به عنوان یکی از این موارد به شمار می آید. بر اساس ارزیابی کمیته نشریات دانشگاه تهران ( معاونت پژوهشی) نشریه مذکور در زمینه علوم منابع طبیعی کشور به عنوان پرامتیازترین مجله (100 امتیاز از 100) به شماره می‌رود که بصورت فارسی با خلاصه انگلیسی به چاپ می‌رسد و دارای هیات تحریریه علمی و داوران (بررسی‌کنندگان) می‌باشد. این مجله در فهرست بین‌المللی International CAB و ISC نمایه می‌گردد و آخرین ره‌آوردهای علمی در زمینه‌های مختلف منابع طبیعی را به چاپ رسانیده و در حال حاضر در هر شماره حدود 12 مقاله در حجم حدود 150صفحه به صورت آنلاین و در قطع وزیری منتشر می‌گردد.
نشریه مرتع و آبخیزداری با داشتن درجه اعتبار علمی – پژوهشی از کمیسیون بررسی نشریات کشور وابسته به وزارت علوم، تحقیقات و فناوری به شکل فصلنامه و به زبان فارسی منتشر میشود. هم اکنون این مجله با سال ها سابقه انتشار منظم دارای اعتبار ویژه ای در بین مجلات منتشر شده در زمینه مرتعداری و آبخیزداری است. نشریه مرتع و آبخیزداری با داشتن هیئت تحریریه شناخته شده ملی متشکل از اساتید ایرانی بنام دانشگاه های داخل ، یک مجله معتبر علمی به شمار می رود. به منظور معرفی نشریه مرتع و آبخیزداری به مجامع بین المللی از نخستین شماره آن، ضمن درج مطالب روی جلد در پشت جلد به انگلیسی، چکیده مقالات مندرج در هر شماره نیز به زبان انگلیسی چاپ می شود. در ضمن، چکیده مقالات این مجله در چند مرکز معتبر ثبت فهرست و چکیده های مقاله های علمی درج میشود که عبارتند از:
شماره جاری: دوره 70، شماره 1، بهار 1396
1
پهنه‌بندی خطر زمین‌لغزش با استفاده از روش SMCE و تکنیک AHP (مطالعه موردی: حوضه آبخیز هفشجان، چهارمحال و بختیاری)
صاحب امتیاز
ابتدای صفحه