عسگر حسین زاده؛ قدرت اله حیدری؛ حسین بارانی؛ حسن زالی؛ احسان زندی اصفهان
چکیده
کوچندگی از گذشتههای دور یکی از شیوههای معیشت در سرزمین ایران بوده است. علیرغم اینکه این شیوۀ زندگی در دورههای مختلف تغییراتی کرده است، اما شدت و ضعف آن علاوه بر دام و مرتع، منشاء اجتماعی، سیاسی و امنیتی نیز داشته است. بنابراین بررسی انسجام اجتماعی و فرهنگی عشایر حائز اهمیت فراوانی است. جامعۀ آمـاری منطقۀ مورد نظر 70 نفر بوده ...
بیشتر
کوچندگی از گذشتههای دور یکی از شیوههای معیشت در سرزمین ایران بوده است. علیرغم اینکه این شیوۀ زندگی در دورههای مختلف تغییراتی کرده است، اما شدت و ضعف آن علاوه بر دام و مرتع، منشاء اجتماعی، سیاسی و امنیتی نیز داشته است. بنابراین بررسی انسجام اجتماعی و فرهنگی عشایر حائز اهمیت فراوانی است. جامعۀ آمـاری منطقۀ مورد نظر 70 نفر بوده است که با استفاده از فرمول کوکران تعداد 58 نمونه (نفر) انتخاب گردید. ابزار تحقیق پرسشنامه بوده و روش جمعآوری اطلاعات با استفاده از تکنیکهای مشاهده، مصاحبه انجام گرفت. برای اندازهگیری انسجام اجتماعی از 5 گویه استفاده شده است که در داخل پرسشنامهها گنجانده شده بودند و شامل رعایت حقوق عرفی، اعتماد درونگروهی، اعتماد قومی و محلی، اعتماد و میزان آگاهی از طرحهای ارائه شده از طرف دولت، حمایت قانون است. میزان ضریب الفای کرونباخ برای انسجام اجتماعی 88/0 بدست آمده و با استفاده از نرم افزار SPSS میزان همبستگی انسجام اجتماعی از طریق آزمون پیرسون با فاکتورهایی مانند، سابقه بهرهبرداران، میزان درآمد سالانه از دامداری و تعداد دام مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج بهدست آمده نشان میدهد بین میزان انسجام اجتماعی با میزان درآمد سالانه از دامداری و سابقۀ بهرهبرداران رابطه مستقیم معنیدار و با تعداد دام رابطه عکس معنیداری وجود دارد. که این نشاندهندۀ رابطۀ تنگاتنگ جامعۀ عشایری با انسجام اجتماعی آنهاست. پس نیازهای جامعه عشایری باید در قالب انسجام اجتماعی آنها تأمینشود. در آخر به نظام عشایری کشور باید بهصورت یک میراث فرهنگی نگریست و نباید آن را با شاخصهایتوسعۀ امروزی سنجید.