نشریه علمی - پژوهشی مرتع و آبخیزداری

نویسندگان

چکیده

به کارگیری سامانه GIS،یکی از جدیدترین روش های انجام در ارزیابی اراضی و اجرای پروژه‌های آمایش سرزمین است. این بررسی با هدف تعیین کاربری‌های منطبق بر توان طبیعی سرزمین و بهبود مدیریت حوزه‌های آبخیز با بهره‌گیری از ابزار GIS در منطقه طالقان انجام پذیرفت. بر این پایه درآغاز، منابع اکولوژیک و اقتصادی – اجتماعی شناسایی و نقشه سازی شدند، داده‌های بدست آمده رقومی شده و به همراه دیگر داده‌های توصیفی برای ایجاد پایگاه داده‌ها به محیط GISوارد شدند و با تجزیه و تحلیل بیش از 15 لایه اطلاعاتی واحدهای همگن زیست محیطی تعیین شد. سپس با بهره‌گیری از مدل تلفیقی برنامه ریری و مدیریت آبخیز (6 ) و در نظر گرفتن ویژگی های طبیعی و اقتصادی – اجتماعی آبخیز، تعیین اولویت بین کاربری‌های مجاز انجام و کاربری‌های بهینه پیشنهادی معرفی شدند. در پایان نیز دو نقشه آمایش سرزمین و کاربری فعلی اراضی بر همدیگر در محیط GIS همخوانی داده شدند و میزان همخوانی کاربری‌های مناسب و کاربری‌های فعلی و دقت و قابلیت سامانه GIS در تعیین کاربری‌های همخوانی بر توان سرزمین مورد بررسی قرار گرفت. نتایج بدست آمده از همخوانی دو نقشه آمایش سرزمین و کاربری فعلی اراضی بر همدیگر، نشان می‌دهد که 17 درصد حوزه مورد بررسی دارای کاربری بهینه و 83 درصد حوزه نیاز به تغییر کاربری دارد. همچنین نتایج بدست آمده نشان‌دهنده توان پایین حوزه آبخیز مورد بررسی برای توسعه روستایی (06/0 درصد از سطح حوزه) و توان بالای آن برای ایجاد و توسعه گردشگری بومی و طبیعی می‌باشد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

Land use planning for tourism development using Geographical Information Systems (GIS) (Case study: Taleghan Watershed, Khodkavand Sub-chatchment)

نویسندگان [English]

  • M Jafari
  • M Tahmoures
  • M. Naghiloo

چکیده [English]

The use of GIS tools is one of the newest methods for performance of different land evaluation and planning projects. This research with the purpose of determination of appropriate landuse to natural land potential and improvement of land management of catchments was executed using GIS-tools in Taleghan area. At first ecological and socio-economic resources determined, mapped and entered to GIS environment. Then by analysis of more than 15 information layers, homogeneous and ecological units determined. By the use of watershed management and combined land planning model and in accordance with natural and socio-economic characteristics of the watershed, suitable landuses were proposed. At last optimum landuse map and the existing state of landuse map were adapted in GIS space. The results showed that 17 percent of the watershed area has suitable landuses while 83 percent of the watershed area needs landuse change.

کلیدواژه‌ها [English]

  • GIS