نویسندگان
چکیده
روش ماسکینگام-کونژ از روشهای بسیار رایج روندیابی سیلاب است. در این روش نیازی به واسنجی مدل بر پایه سیلابهای گذشته نیست و مشخصههای روندیابی تنها بر مبنای ویژگی های فیزیکی و آبی جداگانه محاسبه میشوند. تعدیلهای بیشماری به منظور افزایش دقت در چند سال اخیر برای این روش پیشنهاد شده است. در این پژوهش روش ماسکینگام-کونژ و تعدیلهای مختلف آن بررسی شده و کارآیی و دقت روشها و شماهای محاسباتی مبتنی بر این روش تعیین شده است. به منظور بررسی و ارائه قابلیت کاربرد روشهای مختلف مشخصههای ثابت و متغیر ماسکینگام-کونژ در مسائل کاربردی, بیشماری از سیلابهای رودخانه کارون مورد بهرهگیری قرار گرفت. بهکمک روشهای یاد شده هیدروگراف سیلابها روندیابی شده و نتایج به دست آمده با هیدروگرافهای دیده شده خروجی مقایسه شدهاند. همچنین نتایج روشهای یادشده با نتایج بدست آمده از اجرای مدل هیدرولیکی HEC-RAS برای همان هیدروگرافها مقایسه شدهاند. نتایج این بررسیها علاوه بر تایید کارایی روشهای ساده شده روندیابی نشان داد که در شرایطی که دادههای جامع مورد نیاز مدلهای هیدرولیکی در دسترس نباشند کاربرد این روشها میتواند به نتایج بسیار رضایت بخشی منجر شوند. در این پژوهش بر پایه مقایسه نتایج روشهای مختلف با نتایج مدل هیدرولیکی, بهترین روش برای شرایط آزمون شده تعیین و معرفی شد.
کلیدواژهها
عنوان مقاله [English]
Comparison of field application of Muskingum-Cunge based schemes in rivers
نویسندگان [English]
- M. Samimi
- S. Kochakzadeh
- A. Parvaresh-Rizi
چکیده [English]
Muskingum-Cunge is one of the widely employed methods for flood routing. Direct calibration of the model based on previous flood events is not required and the routing parameters in this method are determined according to physical characteristics and hydraulic conditions of the stream. During the last decade, different modifications were proposed for the method to increase its accuracy. In this paper Muskingum-Cunge method and its different modifications have been presented and the applicability and the precision of the proposed schemes were determined. To study the applicability of constant and variable parameter Muskingum-Cunge method in field conditions, some observed flood events of Karoon River have been routed with these methods. Inflow hydrographs were routed by the mentioned method and the results were compared with that of the observed values of the downstream end of the reach. The results were also compared with the outputs obtained by routing the same hydrographs by HEC-RAS hydrodynamic model. The results of this study demonstrated successful performance of the simplified routing methods and showed that in circumstances where the availability of intensive data required by hydrodynamic model are limited, relying on such simplified method would provide satisfactory results. Based on comparison among the results of the employed method with that of the hydrodynamic one, the most suitable method for the studied condition is determined.