نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

• علیرضا محمودی ¹
• علی طویلی ²
• حمید رضا بوستانی ³
• محمد جعفری ⁴
• سلمان زارع ⁵

¹ دانشجوی دکتری علوم و مهندسی مرتع، دانشکدۀ منابع طبیعی، دانشگاه تهران

² دانشیار گروه احیاء مناطق خشک و کوهستانی، دانشکدۀ منابع طبیعی، دانشگاه تهران

³ دانشیار گروه مرتع و آبخیزداری، دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی داراب، دانشگاه شیراز

⁴ استاد ، گروه احیاء مناطق خشک و کوهستانی، دانشکدۀ منابع طبیعی، دانشگاه تهران

⁵ استادیار، گروه احیاء مناطق خشک و کوهستانی، دانشکدۀ منابع طبیعی، دانشگاه تهران

چکیده

آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل زغال‌ زیستی در هفت سطح (عدم کاربرد زغال زیستی(C)، زغال زیستی بقایای گندم 5/1 درصد وزنی(GB1)، زغال زیستی بقایای گندم 3 درصد وزنی(GB2)، زغال زیستی بقایای ذرت 5/1 درصد وزنی(ZB1)، زغال زیستی بقایای ذرت 3 درصد وزنی(ZB2)، زغال زیستی بقایای پنبه 5/1 درصد وزنی(PB1) و زغال زیستی بقایای پنبه 3 درصد وزنی(PB2) و فاکتور دوم شامل کاربرد سرب در سه سطح (0(Pb0)، 150 (PB1) و 300 (PB2) میلی‌گرم در کیلوگرم خاک) بود. این پژوهش نشان داد که افزایش کاربرد سطوح زغال های زیستی بقایای گیاهی گندم، ذرت و پنبه از سطح 0 به 3 درصد وزنی سبب افزایش قابلیت هدایت الکتریکی (31/0،15/0 و02/0 دسی زیمنس بر متر)، کربن آلی خاک (53، 59 و 63 درصد)، پ‌هاش خاک (13/0، 05/0 و15/0 واحد) و کاهش غلظت سرب قابل استفاده (12/16،83/12 و 25/10 درصد) در خاک شد. همچنین کاربرد انواع زغال های زیستی بقایای گیاهی گندم، ذرت و پنبه در سطح 3 درصد وزنی سبب افزایش فراهمی آهن (به ترتیب 65، 72 و 69 درصد)، منگنز (105، 74 و 41 درصد )، مس (10، 62/15 و 5/22 درصد) و پتاسیم (167،114 و50 درصد) شد. کاربرد انواع زغال‌های زیستی مورد استفاده سبب بهبود برخی ویژگی‌های خاک شد. زغال زیستی گندم در سطح 3 درصد وزنی(GB2) از نظر تاثیر‌گذاری بر ویژگی‌های خاک از جمله افزایش کربن آلی خاک، افزایش فراهمی عناصر غذایی مانند پتاسیم و منگنز و کاهش فراهمی سرب در خاک نسبت به بقیه موثرتر بود.

کلیدواژه‌ها

• زغال زیستی گندم
• سطوح زغال زیستی
• سرب
• عناصر غذایی

عنوان مقاله [English]

Effect of Biochars and Lead (Pb) Polluation on some Properties of a Rangeland Soil under Panicum miliaceum cultivation

نویسندگان [English]

• Ali Reza Mahmoodi ¹
• Ali Tavili ²
• Hamid Reza Boostani ³
• Mohammad Jafari ⁴
• Salman Zare ⁵

¹ Faculty of Natural Resources, University of Tehran

² Faculty of Natural Resources, University of Tehran

³ Agricultural and Natural Resources Faculty of Darab, University of Shiraz

⁴ Faculty of Natural Resources, University of Tehran

⁵ Faculty of Natural Resources, University of Tehran, Iran

چکیده [English]

An appropriate amount of soil was picked up from the surface horizon (0-30 cm) from the rangeland of Darab city. After air drying and passing through a 2 mm sieve, some physical and chemical properties of the soil were measured. A factorial pot experiment was conducted in a completely randomized design with four replications. The first factor includes biochars in 7 levels (no application of biochar (C), wheat biochar (1.5 % w/w) (GB1), wheat biochar (3 % w/w) (GB2), corn biochar (1.5 % w/w) (ZB1), corn biochar (3 % w/w) (ZB2), cotton biochars (1.5 % and 3% w/w) and the second factor includes the use of lead (Pb) at 3 levels (0 (Pb0), 150 (Pb150) and 300 (Pb300) mg kg-1 soil) under forage panicum cultivation. After copmpleting vegetative growth, the plants were cutted and harvested from 0.5 cm of the soil surface. This study indicated that with increasing the biochar levels from 0 to 3 % (w/w), the electrical conductivity (0.31, 0.15 and 0.02 dS/m), soil organic carbon (53, 59 and 63%) and soil pH (0.13, 0.05 and 0.15 units) were increased and the Pb availabity (16.12, 12.83 and 10.25%) was decreased, respectively. With enhancing the Pb levels from 0 to 300 mg kg-1 soil, the concentration of soil manganese (17.27%) and potassium (4.54%) availability were significantly reduced.

کلیدواژه‌ها [English]

• Wheat biochar
• Biochar levels
• lead
• Nutrients